داستان تکامل تلویزیون

این روزها بودن تلویزیون این جعبه جادویی یکی از ضروریات زندگی مردم شده است. جالب است بدانیم نه تنها از همه‌گیر شدن تلویزیون‌ بلکه حتی از اختراع این دستگاه نیز مدت زمان چندان زیادی نمی‌گذرد.

سیر تکامل تلویزیون

سیر تکاملی تلویزیون به این صورت بود که اولین مدل تلویزیون در سال ۱۹۲۵ توسط «جان لوجی برد» اسکاتلندی اختراع شد. برد متولد ۱۸۸۸ بود و تا سال ۱۹۴۶ زندگی کرد. «جان لوجی برد» در اوایل دهه‌ ۱۹۲۰ روی سیستم‌های تصویری کار ‌کرد. تلاش‌های «جان لوجی برد» در نهایت منجر به انتقال تصاویر مورد نظر وی از طریق کابل به دستگاه در سال ۱۹۲۴ گردد.

وی یک سال پس از این اتفاق توانست چهره‌ی اشخاص را نیز با وضوح انتقال دهد. دو سال بعد، یعنی در سال ۱۹۲۶ نیز، نخستین ایستگاه تلویزیونی جهان توسط همین شخص، یعنی «لوجی برد» راه‌اندازی شد. «لوجی برد» این ایستگاه تلویزیونی را «تی‌وی ۲» نامید.

در ادامه این مقاله به طور مفصل با سیر تکامل تلویزیون آشنا می‌شوید.

بررسی سیر تکاملی تلویزیون‌ها

۱- تلویزیون سی آر تی

اولین نسخه از تلویزیون‌های CRT به نام Braun Tube شناخته می‌شدند. تلویزیون‌های CRT تنها قادر به پخش تصاویر سیاه و سفید بودند با این حال برای اکثریت مردم جذاب و ستودنی بود چرا که غالب مردم پیش از این مشابه این دستگاه را هرگز ندیده بودند. پس از تلویزیون هایCRT، سیر تکامل تلویزیون ها به تلویزیون های رنگی رسید.

با ورود این تلویزیون‌ها به بازارهای جهانی، مدت زمان زیادی طول نکشید که این دستگاه‌ها بدل به یک وسیله ضروری در اتاق نشیمن شدند. مردم شروع به تقاضا برای صفحه نمایش‌های بزرگتر نمودند تا در کنار خانواده و دوستان لذت بیشتری از برنامه‌ها ببرند.

۲- پنل تصویری پلاسما

بعد از تلویزیون‌های CRT، نوبت به پنل تصویری پلاسما (PDP) رسید. پنل تصویری پلاسما امکان ساختن تلویزیون‌های بزرگتر را ممکن کرد. تلویزیون‌های PDP یا همان تلویزیون‌های پلاسما، اجازه تنظیم نور با استفاده از تخلیه الکترونیکی را به پیکسل‌های RGB دادند.

۳- ال سی دی

نسل بعدی، تلویزیون‌های ال سی دی بودند. در این نسل تلویزیون همه چیز عالی بود جز آنکه تلویزیون‌های LCD قادر به نمایش رنگ مشکی به نحو احسن نبودند. تلویزیون‌های ال سی دی یا همان Liquid Crystal Display به واقع یک نمایشگر نوری بود که ساخت آن بر پایه خصوصیات نوری کریستال مایع در ولتاژهای مختلف صورت گرفت.

۴- تلویزیون‌های ال ای دی

تلویزیون های ال ای دی پس از تلویزیون های LCD وارد بازار شد. این تلویزیون‌ها در واقع همان تلویزیون LCD است که بجای لامپ فلورسنت از سیستم نورافشانی LED استفاده می‌کند.

البته این تلویزیون ها بطور ۱۰۰ درصد LED نیستند و نباید این نام به آنها اطلاق شود. نمایشگرهای واقعی LED همچنان برای نمایشگرهای بزرگ در استادیوم ها و اهداف تجاری استفاده می‌شود.

۵- تلویزیون‌های OLED

سیر تکاملی تلویزیون‌ها در ادامه منجر به تولید تلویزیون های OLED شد. یکی از بارزترین ویژگی‌های تلویزیون OLED ، نمایش رنگ سیاه، به بهترین شکل ممکن است.

برای ایجاد یک تصویر در تلویزیون تنها نیاز به نورهای قرمز، سبز و آبی دارید. OLEDها در واقع با عبور جریان الکتریسیته از موادی که این رنگ‌ها را تولید می کنند، کار می کنند. هیچ تکنولوژی تلویزیون دیگری این طور مستقیم نور را به وجود نمی آورد. LCD از فیلتر رنگ و مایع کریستالی بر روی نور پس زمینه بهره می‌برد و پلاسما نیز از نور ماوراء بنفش تولید شده توسط بسته‌های گازی که فسفرهای رنگی قرمز، آبی و سبز را تحریک می‌کنند، بهره می‌برد. مهم‌ترین برتری OLEDها آن است که هر پیکسل بصورت مستقیم نور ساطع می‌کند؛ این در حالی است که در پنل‌های LCD نور پس‌زمینه‌ی توسط لامپ‌های LED یا فلورستنت تامین می‌شود.

۶- فناوری QLED و UHD

سیر تکاملی تلویزیون ها در نهایت منجر به تولید تلویزیون های QLED شد. نام فناوری QLED در واقع ترکیبی به دست آمده از Quantom dot + LED = QLED است.

این تکنولوژی در اصل نسل سوم کوانتوم دات در تلویزیون ها است که نسل قبلی آن در مدل های SUHD سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ قابل مشاهده است و فناوری جدیدی نیست. فناوری جانشین تلویزیون‌های با کیفیت بالا، Ultra High Definition TV یا به اختصار UHDTV با کیفیت بسیار بالا نامیده می‌شود. کیفیت این فناوری چند برابر تلویزیون‌های HD است .

تلویزیون‌های UHDدارای کیفیت ‌تصویری ۱۶ برابر انواع HDها هستند